Verbum

истреби́тель в разн. знач. знішча́льнік, -ка м.;

истреби́тельница знішча́льніца, -цы ж.;

истреби́тельный в разн. знач. знішча́льны; (губительный) згу́бны;

истреби́тельная авиа́ция знішча́льная авія́цыя;

истреби́тельный отря́д знішча́льны атра́д;

истреби́ть сов. зні́шчыць, мног. пазнішча́ць, вы́нішчыць; (погубить — ещё) загубі́ць; (вывести — ещё) вы́весці;

истребле́ние знішчэ́нне, -ння ср., вынішчэ́нне, -ння ср.; вы́вад, -ду м., вывядзе́нне, -ння ср.;

истреблённый зні́шчаны, вы́нішчаны; загу́блены; вы́ведзены;

истребля́ть несов. знішча́ць, вынішча́ць; губі́ць; выво́дзіць;

истребля́ться страд. знішча́цца, вынішча́цца; губі́цца; выво́дзіцца.

истре́бование выпатрабава́нне, -ння ср.;

истре́бованный вы́патрабаваны;