Verbum

прировня́ть сов. вы́раўнаваць, зраўнава́ць.

приро́да ж.

1. прыро́да, -ды ж.;

материалисти́ческое понима́ние приро́ды матэрыялісты́чнае разуме́нне прыро́ды;

преобразова́ние приро́ды пераўтварэ́нне прыро́ды;

мёртвая приро́да мёртвая прыро́да;

жива́я приро́да жыва́я прыро́да;

2. (сущность, характер) прыро́да, -ды ж., хара́ктар, -ру м., нату́ра, -ры ж.;

он по приро́де до́брый челове́к ён па прыро́дзе (хара́ктары, нату́ры) до́бры чалаве́к;

◊

в приро́де веще́й звыча́йная рэч (натура́льна, звыча́йна);

на ло́не приро́ды на ўло́нні прыро́ды;

игра́ приро́ды гульня́ прыро́ды;

от приро́ды, с приро́ды ад прыро́ды.

приро́дно-климати́ческий прыро́дна-кліматы́чны.

приро́дный в разн. знач. прыро́дны;

приро́дные бога́тства прыро́дныя бага́цці;

приро́дный тала́нт прыро́дны та́лент;

приро́дный газ прыро́дны газ.

природове́д уст. прыродазна́вец, -на́ўца м.;

природове́дение прыродазна́ўства, -ва ср.;

природове́дческий прыродазна́ўчы.

природолю́б прыродалю́б, -ба м.

природоохрани́тельный и природоохра́нный прыродаахо́ўны.

природопо́льзование прыродакарыста́нне, -ння ср.