Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прего́рький разг. ве́льмі го́ркі.

прегостеприи́мно нареч., разг. ве́льмі гасці́нна;

прегостеприи́мный разг. ве́льмі гасці́нны.

прегра́да

1. (то, что преграждает путь) перагаро́дка, -кі ж., перашко́да, -ды ж.; (помеха) замі́нка, -кі ж.;

2. перен. перашко́да, -ды ж.;

3. анат. перапо́на, -ны ж.;

грудобрюшна́я прегра́да грудабрушна́я перапо́на;

прегради́ть сов. перагарадзі́ць, мног. паперагаро́джваць; (путь, проход) заступі́ць; перапыні́ць; (воспрепятствовать) забарані́ць;

часово́й прегради́л ему́ доро́гу вартавы́ перагарадзі́ў (заступі́ў) яму́ даро́гу;

прегражда́ть несов. перагаро́джваць; (путь, проход) заступа́ць; перапыня́ць; (препятствовать) забараня́ць;

прегражда́ться страд. перагаро́джвацца; заступа́цца; перапыня́цца; забараня́цца;

прегражде́ние ср.

1. (действие) перагаро́джванне, -ння ср.; заступле́нне, -ння ср.; перапыне́нне, -ння ср.; забаро́на, -ны ж.;

2. (преграда) уст. перашко́да, -ды ж.;

прегра́ждённый перагаро́джаны; засту́плены; перапы́нены; забаро́нены; см. прегради́ть.

прегреша́ть несов., уст.

1. (грешить) грашы́ць;

2. (совершать проступок) паруша́ць (зако́н, звы́чай і да таго́ падо́бнае);