избалова́ть сов. (изнежить) спе́сціць, распе́сціць; (испортить излишним баловством) зба́лаваць, разба́лаваць; (испортить потворством) раздуры́ць;
избалова́ться спе́сціцца, распе́сціцца; зба́лавацца, разба́лавацца; раздуры́цца, раздурэ́ць;
избало́вывать несов. (изнеживать) пе́сціць, распе́шчваць; (портить излишним баловством) ба́лаваць, разбало́ўваць; (портить потворством) разду́рваць;
избало́вываться
1. пе́сціцца, распе́шчвацца; ба́лавацца, разбало́ўвацца; разду́рвацца;
2. страд. распе́шчвацца, разбало́ўвацца; разду́рвацца.
изба́ч м., ист. зага́дчык ха́ты-чыта́льні.
изба́-чита́льня ист. ха́та-чыта́льня.
избега́ние пазбяга́нне, -ння ср.; ухіле́нне, -ння ср.; абміна́нне, -ння ср.; уніка́нне, -ння ср.; абыхо́джанне, -ння ср.; см. избега́тьII.
избе́гать сов., разг. абабе́гаць, абабе́гчы, вы́бегаць.
избега́ть несов. пазбяга́ць (каго, чаго); уніка́ць (каго, чаго); (уклоняться) ухіля́цца (ад чаго); (обходить) абхо́дзіць, абыхо́дзіць, абміна́ць, міна́ць (каго, што);
избега́ть знако́мых пазбяга́ць знаёмых;
избега́ть неприя́тных разгово́ров пазбяга́ць непрые́мных размо́ў, ухіля́цца ад непрые́мных размо́ў.
избе́гаться сов., разг. збе́гацца.