испыту́емый
1. 
2. 
испыту́емый
1. 
2. 
испыту́юще 
испыту́ющий 
испыту́ющий взгляд дапы́тлівы (выпрабава́льны) по́зірк;
испы́тывать 
1. выпрабо́ўваць (каго, што), правяра́ць (каго, што), рабі́ць іспы́ты (каму, чаму); (экзаменовать) іспы́тваць (каго); (исследовать) дасле́даваць;
2. (что — изведывать) зазнава́ць, зве́дваць; (претерпевать — ещё) перано́сіць; (чувствовать — ещё) адчува́ць; (переживать) перажыва́ць; (узнавать) пазнава́ць;
испы́тывать влече́ние (к чему) адчува́ць ця́гу (да чаго);
испы́тывать наслажде́ние адчува́ць (зве́дваць, зазнава́ць) асало́ду;
испы́тывать нужду́ (в ком, чём) адчува́ць патрэ́бу (у кім, чым);
испы́тывать удово́льствие (от кого, чего) адчува́ць (зазнава́ць) задавальне́нне (ад каго, чаго);
испы́тываться 
1. выпрабо́ўвацца, правяра́цца; дасле́давацца; іспы́твацца;
2. зазнава́цца, зве́двацца; перано́сіцца; адчува́цца; перажыва́цца; пазнава́цца; 
испя́тнанный 
испятна́ть 
испятна́ться 
иссверлённый 
иссве́рливать