Verbum

благоле́пный прыго́жы.

благомы́слящий прил., уст. дабрамы́сны.

благонадёжно нареч. добранадзе́йна;

благонадёжность уст.

1. паліты́чная надзе́йнасць, добранадзе́йнасць, -ці ж., добранаме́рнасць, -ці ж.;

2. надзе́йнасць, -ці ж., пэ́ўнасць, -ці ж.;

благонадёжный

1. (политически) уст. паліты́чна надзе́йны, добранадзе́йны, добранаме́рны;

2. (надёжный) надзе́йны; (достоверный) пэ́ўны;

◊

бу́дьте благонадёжны уст. бу́дзьце ўпэ́ўнены (пэ́ўны), не сумнява́йцеся.

благонаме́ренно нареч. добранаме́рна;

благонаме́ренность уст. добранаме́рнасць, -ці ж.;

благонаме́ренный добранаме́рны.

благонра́вие ср., уст. до́брыя паво́дзіны; добрапрысто́йнасць, -ці ж.; вы́хаванасць, -ці ж.;

благонра́вно нареч. добрапрысто́йна;