Verbum

приюти́ть сов. даць прыту́лак, прытулі́ць, мног. папрыту́льваць;

приюти́ться

1. знайсці́ прыту́лак, прытулі́цца, мног. папрыту́львацца;

ла́сточка приюти́лась под кры́шей ла́стаўка знайшла́ прыту́лак (прытулі́лася) пад да́хам (страхо́й);

2. прытулі́цца;

ря́дом с фа́брикой приюти́лся ма́ленький до́мик по́бач з фа́брыкай прытулі́лася мале́нькая ха́тка.

прию́тский уст. прыту́лкавы.

прия́зненно нареч. прыя́зна; прыхі́льна; зычлі́ва;

прия́зненность прыя́знасць, -ці ж.; прыхі́льнасць, -ці ж.; зычлі́васць, -ці ж.;

прия́зненный книжн. прыя́зны; прыхі́льны; зычлі́вы;

прия́знь прыя́знасць, -ці ж.; (благосклонность) прыхі́льнасць, -ці ж.; (доброжелательность) зычлі́васць, -ці ж.

прия́мок спец. прыя́мак, -мка м.

прия́тель

1. ся́бар, -бра м., пры́яцель, -ля м.;

2. (обращение) разг. дру́жа; (любезный) дарагі́, ласка́вы, шано́ўны;

прия́тельница сябро́ўка, -кі ж., пры́яцелька, -кі ж.;