Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

муть

1. муць, род. му́ці ж., каламу́ць, -ці ж., каламу́та, -ты ж.;

2. перен. муць, род. му́ці ж.

му́фель техн. му́фель, -ля м.;

му́фельный му́фельны.

муфло́н зоол. муфло́н, -на м.

му́фта в разн. знач. му́фта, -ты ж.

му́фтий рел. му́фтый, -тыя м.

му́фтовый му́фтавы.

муфтонарезно́й муфтанаразны́.

му́ха му́ха, -хі ж.;

шпа́нская му́ха зоол. шпа́нская му́ха;

ге́ссенская му́ха зоол. ге́сенская му́ха;

бе́лые му́хи бе́лыя му́хі;

быть под му́хой быць пад му́хай;

де́лать из му́хи слона́ рабі́ць з му́хі слана́;

(кака́я) му́ха укуси́ла (кого) (яка́я) му́ха ўкусі́ла (каго);

мрут как му́хи мруць як му́хі;

му́хи мрут (до́хнут) му́хі мруць (до́хнуць);

му́хи не оби́дит му́хі не пакры́ўдзіць;

слы́шно, как му́ха пролети́т чува́ць, як му́ха праляці́ць;

счита́ть мух лічы́ць мух;

о́чно) му́ху проглоти́лы́ццам, ні́бы) му́ху праглыну́ў.

Мухаве́ц р. Мухаве́ц, -хаўца́ м.