припа́дочная сущ., разг. прыпа́дачная, -най ж.;
припа́дочный
1. прил. (к припа́док) прыпа́дачны;
припа́дочные явле́ния прыпа́дачныя з’я́вы;
2. разг. (страдающий припадками какой-л. болезни) прыпа́дачны;
припа́дочный больно́й прыпа́дачны хво́ры;
3. сущ., разг. прыпа́дачны, -нага м.;
пала́та для припа́дочных пала́та для прыпа́дачных.
припа́ивание прыпа́йванне, -ння ср., уст. прыліто́ўванне, -ння ср.;
припа́ивать несов. прыпа́йваць, уст. прыліто́ўваць; см. припая́ть 1;
припа́иваться возвр., страд. прыпа́йвацца, уст. прыліто́ўвацца.
припа́й спец. прыпа́й, -па́ю м.
припа́йка ж.
1. (действие) прыпа́йка, -кі ж., прыпа́йванне, -ння ср., уст. прыліто́ўванне, -ння ср.;
2. (припаянная часть) прыпа́йка, -кі ж., уст. прыліто́ўка, -кі ж.;
припа́йный техн. прыпа́йны.
припалённый
1. прыпа́лены;
2. (обожжённый — о ворсе, шерсти и т. п.) прысма́лены.
припа́лзывать несов. прыпаўза́ць, прыпо́ўзваць.