причисля́ть несов., в разн. знач. прылі́чваць, прыліча́ць;
причисля́ть проце́нты к капита́лу прылі́чваць (прыліча́ць) працэ́нты да капіта́лу;
причисля́ть к во́инской ча́сти прылі́чваць (прыліча́ць) да во́інскай ча́сці;
причисля́ть к выдаю́щимся учёным прылі́чваць (прыліча́ць) да выда́тных вучо́ных;
причисля́ться возвр., страд. прылі́чвацца, прыліча́цца.
причита́ние галашэ́нне, -ння ср.;
причита́ть несов. галасі́ць.
причита́ться несов. нале́жаць;
с вас причита́ется разг. з вас нале́жыць;
причита́ющийся прил. нале́жны.
причмо́кивание прыцмо́кванне, -ння ср.;
причмо́кивать несов. прыцмо́кваць;