пали́тра 
Verbum
анлайнавы слоўнікпали́тьI 
1. (обжигать тушу, ворс 
пали́ть гуся́ смалі́ць гусака́;
2. (жечь, сжигать) 
со́лнце пали́т со́нца па́ліць;
3. 
пали́ла жа́лость пёк жаль.
пали́тьII 
пали́ть из пу́шек палі́ць з гарма́т.
па́лица булава́, -вы́ 
па́лка па́лка, -кі 
◊
па́лка о двух конца́х у кіі́ два канцы́ і або́два б’юць; гро́шык такі́: у ім два бакі́; така́я спра́ва — і ўле́ва, і ўпра́ва;
из-под па́лки з прыму́су; як на па́ншчыне;
вставля́ть (ста́вить) па́лки в колёса даро́гу перасяка́ць (заступа́ць); шко́дзіць;
перегну́ть па́лку кій перагну́ць; ме́ру перабра́ць.
палла́диевый пала́дыевы;
палла́дий 
палла́диум 
полиати́в паллиати́в 
полиати́вы паллиати́вы официа́льных заявле́ний паліяты́вы афіцы́йных зая́ў.
паллиати́вный паліяты́ўны;
паллиати́вное сре́дство паліяты́ўны сро́дак.