Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

искуша́ть несов., уст.

1. (соблазнять) спакуша́ць;

2. (испытывать) выпрабо́ўваць;

искуша́ть судьбу́ выпрабо́ўваць лёс;

искуша́ться страд.

1. спакуша́цца;

2. выпрабо́ўвацца; см. искуша́ть;

искуше́ние ср.

1. спакушэ́нне, -ння ср.;

2. выпрабава́нне, -ння ср.; см. искуша́ть;

3. (соблазн) спаку́са, -сы ж.;

ввести́ в искуше́ние спакусі́ць;

искушённый

1. прич. спаку́шаны;

2. прич. вы́прабаваны; наву́чаны;

искушённый о́пытом наву́чаны во́пытам; см. искуси́ть;

3. прил. (в чём) дасве́дчаны, спрактыкава́ны (у чым).

исла́м рел. ісла́м, -му м.

Исламаба́д г. Ісламаба́д, -да м.

исламаба́дский ісламаба́дскі.

ислами́зм рел. ісламі́зм, -му м.;

ислами́стский ісламі́сцкі.

Исла́мская Респу́блика Ира́н см. Ира́н.