приче́рченный прычэ́рчаны; прырысава́ны;
приче́рчивание прычэ́рчванне, -ння ср.; прырысо́ўванне, -ння ср.;
приче́рчивать несов. прычэ́рчваць; прырысо́ўваць;
приче́рчиваться страд. прычэ́рчвацца; прырысо́ўвацца.
причеса́ть сов. прычаса́ць, мног. папрычэ́сваць, зачаса́ць, мног. пазачэ́сваць;
причеса́ться прычаса́цца, мног. папрычэ́свацца, зачаса́цца, мног. пазачэ́свацца.
приче́сть сов.
1. (причислить к числу кого-, чего-л.) уст. залічы́ць; адне́сці;
2. (присчитать) прост. прылічы́ць.
при́четI м. (причитание), обл. галашэ́нне, -ння ср.
приче́тник церк. псало́мшчык, -ка м., дзяк, род. дзяка́ м., дзячо́к, -чка́ м.