Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прича́ливать несов.

1. (привязывать) прыча́льваць, прывя́зваць;

прича́ливать ба́рку к бе́регу прыча́льваць (прывя́зваць) ба́рку да бе́рага;

2. (приставать) прыча́льваць, прыстава́ць;

парохо́д прича́ливал к при́стани парахо́д прыча́льваў (прыстава́ў) да пры́стані;

прича́ливаться страд. прыча́львацца, прывя́звацца; см. прича́ливать 1;

прича́лить сов.

1. (привязать) прыча́ліць, прывяза́ць, мног. папрывя́зваць;

2. (пристать) прыча́ліць, прыста́ць; см. прича́ливать;

прича́льный прыча́льны;

прича́льный кана́т прыча́льны кана́т;

прича́льная ма́чта прыча́льная ма́чта.

причаро́ванный прычарава́ны, прыва́блены;

причарова́ть сов., разг., уст. прычарава́ць, прыва́біць;

причаро́вывать несов. прычаро́ўваць, прыва́бліваць.

прича́стиеI ср., грам. дзеепрыме́тнік, -ка м.;

прича́стие настоя́щего вре́мени дзеепрыме́тнік цяпе́рашняга ча́су;

прича́стие проше́дшего вре́мени дзеепрыме́тнік про́шлага ча́су.

прича́стиеII ср.

1. (причастность) уст. прынале́жнасць, -ці ж., дачыне́нне, -ння ср., заме́шанасць, -ці ж.;

2. (обряд причащения) церк. прыча́сць, -ці ж.;

3. (вино, употребляемое при причащении) церк. прыча́сць, -ці ж.

причасти́тьI сов. (сделать участником чего-л.), уст. далучы́ць (да чаго), уключы́ць (у што).