искря́щийся
1. прич. які́ (што) іскры́цца;
2. в знач. прил. (сверкающий искрами) іскры́сты.
иску́панный вы́купаны, пакупа́ны.
искупа́тьI несов., разг. вы́купаць, пакупа́ць.
искупа́тьII несов. (вину) загла́джваць.
искупа́тьсяI сов. (выкупаться) разг. вы́купацца, пакупа́цца.
искупа́тьсяII несов., возвр., страд. (о вине, проступке) загла́джвацца.
искупи́тель уст. збаві́цель, -ля м.; (спаситель, избавитель — ещё) вызвалі́цель, -ля м., выратава́льнік, -ка м.;
искупи́тельница збаві́целька, -кі ж.; вызвалі́цельніца, -цы ж., выратава́льніца, -цы ж.;
искупи́тельный збаві́цельны; вызвалі́цельны, выратава́льны;