Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прости́ть сов. дарава́ць (каму, чаму, што); (извинить) праба́чыць, вы́бачыць (каму, чаму);

прости́те меня́! дару́йце (праба́чце, вы́бачце) мне!;

прости́ть оби́ду дарава́ць (праба́чыць) кры́ўду;

прости́ть кого́-л. за что́-л. дарава́ць каму́е́будзь за што-не́будзь;

прости́(те)! а) вводн. сл. дару́й, дару́йце (прабача́й, прабача́йце, выбача́й, выбача́йце)!; б) (прощай) быва́й (быва́йце)!;

сказа́ть после́днее прости́ сказа́ць апо́шняе быва́й;

прости́ться

1. (с кем, с чем) развіта́цца;

2. (оказаться простительным) дарава́цца;

э́то ему́ не прости́тся гэ́та яму́ не дару́ецца.

про́стланный пасла́ны, засла́ны;

простла́ть сов., прост. пасла́ць, засла́ць.

про́сто нареч., част. про́ста;

зада́ча реша́ется про́сто зада́ча раша́ецца про́ста;

мне про́сто не удало́сь прие́хать мне про́ста не ўдало́ся прые́хаць;

про́сто-на́просто про́ста, про́ста-такі, ве́льмі про́ста;

про́сто так про́ста так;

а ла́рчик про́сто открыва́лся а разга́дка была́ про́стая.

простова́тость разг. прастава́тасць, -ці ж.; (ограниченность) абмежава́насць, -ці ж.; (недалёкость) недалёкасць, -ці ж.; (глуповатость) дурнава́тасць, -ці ж.;

простова́тый разг. прастава́ты; (ограниченный) абмежава́ны; (недалёкий) недалёкі; (глуповатый) дурнава́ты.

простоволо́сый разг. проставало́сы.

простоду́шие ср. прастаду́шнасць, -ці ж.; няхі́трасць, -ці ж.; дабраду́шнасць, -ці ж.;

простоду́шно нареч. прастаду́шна; няхі́тра; дабраду́шна;