привиле́й юр., ист. прывіле́й, -ле́я м.
привинти́ть сов. прышрубава́ць; (привернуть) прыкруці́ць, мног. папрыкру́чваць;
привинти́ться прышрубава́цца; прыкруці́цца.
приви́нченный прышрубава́ны; (привёрнутый) прыкру́чаны, мног. папрыкру́чваны;
приви́нчивание прышрубо́ўванне, -ння ср.; прыкру́чванне, -ння ср.;
приви́нчивать несов. прышрубо́ўваць; прыкру́чваць;
приви́нчиваться возвр., страд. прышрубо́ўвацца; прыкру́чвацца.
привира́ть несов. прыхлу́шваць, прыма́ньваць, прылыга́ць.
приви́тие
1. прышчэ́пліванне, -ння ср., мн. нет;
2. перен. прывіццё, -цця́ ср., мн. нет, прывіва́нне, -ння ср., мн. нет; см. привива́ниеI.
привито́й и приви́тый I
1. прышчэ́плены;
2. перен. прыві́ты; см. приви́тьI.