Verbum

примири́тельность прыміры́цельнасць, -ці ж.;

примири́тельный прыміры́цельны;

примири́тельный тон прыміры́цельны тон.

примири́ть сов. прыміры́ць; (помирить) паміры́ць;

примири́ться прыміры́цца; паміры́цца;

примиря́ть несов. прыміра́ць; (мирить) міры́ць;

примиря́ться возвр., страд. прыміра́цца; міры́цца.

примити́в в разн. знач. прыміты́ў, -ты́ву м.;

примитиви́зм прымітыві́зм, -му м.;

примитиви́ст прымітыві́ст, -та м.;

примити́вно нареч. прыміты́ўна;