Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

Лю́бань г. Лю́бань, -ні ж.

люба́я сущ. люба́я, -бо́й ж., ко́жная, -най ж.

любвеоби́льность шчадралю́бнасць, -ці ж.;

любвеоби́льный шчадралю́бны, по́ўны лю́басці;

любвеоби́льное се́рдце шчадралю́бнае сэ́рца.

любе́зная сущ., разг. лю́бая, -бай ж.; (возлюбленная) каха́ная, -най ж.

любе́зничанье заляца́нне, -ння ср.;

любе́зничать несов. заляца́цца (да каго); гавары́ць кампліме́нты (каму);

любе́зно нареч. ласка́ва, мі́ла, ве́тліва, прыя́зна;

любе́зность ж.

1. (свойство) ласка́васць, -ці ж., ве́тлівасць, -ці ж., прыя́знасць, -ці ж.;

2. (комплимент) кампліме́нт, -та м., мі́лая рэч;

говори́ть любе́зности гавары́ць кампліме́нты (мі́лыя рэ́чы);

3. (одолжение) ла́ска, -кі ж.; (услуга) паслу́га, -гі ж.;

оказа́ть любе́зность зрабі́ць ла́ску;

любе́зный

1. ласка́вы, мі́лы, ве́тлівы, прыя́зны;

любе́зный приём ласка́вы (ве́тлівы, прыя́зны) прыём;

2. (в обращении) прил. дарагі́, ласка́вы;

любе́зный чита́тель! дарагі́ (ласка́вы) чыта́ч!;

3. (в обращении) сущ., уст., фам. шано́ўны, -нага м.;

послу́шай, любе́зный! паслу́хай, шано́ўны!;

4. (возлюбленный) сущ. лю́бы, -бага м.; каха́ны, -нага м.;

бу́дьте любе́зны бу́дзьце ласка́вы.