передёргивать несов.
1. (дёргая, перетаскивать) пераця́гваць; (рывком перемещать, перетаскивать) пераця́гваць (цераз каго-небудзь, што-небудзь);
2. (о судорожном движении) безл. крыві́ць; перасмыка́ць, перасмы́кваць; ку́рчыць; калаці́ць; скалана́ць;
его́ передёргивает от отвраще́ния яго́ кало́ціць ад агі́ды;
3. карт. круці́ць, махлява́ць; (подтасовывать) падтасо́ўваць; падме́ньваць;
4. перен. (искажать) перакру́чваць; падтасо́ўваць;
передёргивать фа́кты перакру́чваць (падтасо́ўваць) фа́кты.
передёргиваться несов.
1. (о судорожном движении) крыві́цца; перасмыка́цца, перасмы́квацца; ку́рчыцца; то́ргацца;
2. страд. пераця́гвацца; падтасо́ўвацца; перакру́чвацца; см. передёргивать 1, 3, 4.
передёрнутый
1. пераця́гнуты, перашмаргну́ты;
2. перакры́ўлены; перасмыкну́ты; пераку́рчаны;
3. падтасава́ны; падме́нены;
4. перен. падтасава́ны; см. передёрнуть;
передёрнуть сов.
1. перацягну́ць, перашмаргну́ць;
2. (о судорожном движении) перакрыві́ць; перасмыкну́ць; пераку́рчыць; скалану́ць;
3. карт. падтасава́ць; падмяні́ць;
4. перен. (исказить) перакруці́ць; падтасава́ць; см. передёргивать;
передёрнуться скрыві́цца, перасмыкну́цца, ску́рчыцца, скалану́цца.
передзака́тный надвячэ́рні; адвячо́ркавы.
переди́р спец. перадзі́р, -ру м., мн. нет.
передира́ть несов.
1. разг. драць, дзе́рці;
2. обл. драць, дзе́рці, душы́ць;
3. разг. лупцава́ць; см. передра́ть.
передислока́ция воен. перадыслака́цыя, -цыі ж.;
передислоци́рованный перадыслацы́раваны;