Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а в е ё и л н о р с т у ф х ч ш ы ь э ю я

а е ж и о у ы ю я

предназна́ченность прызна́чанасць, -ці ж.;

предназна́ченный прызна́чаны; су́джаны;

предназна́чить сов. прызна́чыць; (судить) судзі́ць;

судьба́ предназна́чила лёс судзі́ў.

преднаме́ренно нареч. наўмы́сна, наўмы́сля;

преднаме́ренность наўмы́снасць, -ці ж.;

преднаме́ренный наўмы́сны.

предначерта́ние ср., высок.

1. прадвызначэ́нне, -ння ср.; вызначэ́нне (напе́рад); (предписание) прадпіса́нне, -ння ср.; (план) план, род. пла́на м.; (указание) указа́нне, -ння ср.;

2. (судьбы) наканава́нне, -ння ср.;

предначе́ртанный высок.

1. прадвы́значаны; вы́значаны (напе́рад); прадпі́саны; ука́заны;

2. наканава́ны; см. предначерта́ть;

предначерта́ть сов., высок.

1. прадвы́значыць; вы́значыць (напе́рад); (предписать) прадпіса́ць; (указать) указа́ць;

2. (дать в удел) наканава́ць.

предне́рестовый перадне́раставы.