Verbum

юриспруде́нция юрыспрудэ́нцыя, -цыі ж.

юри́ст юры́ст, -та м.;

юри́стка разг. юры́стка, -кі ж.

юрк межд., разг. шмыг.

ю́ркий вёрткі, жва́вы.

ю́ркнуть сов. шмыгну́ць, шмыгану́ць.

ю́рко нареч. вёртка, жва́ва;

ю́ркость вёрткасць, -ці ж., жва́васць, -ці ж.

юро́дивость юро́дзівасць, -ці ж.;

юро́дивый

1. прил. юро́дзівы;

2. сущ. юро́дзівы, -вага м.;