чад м.
1. чад, род. ча́ду м.;
2. перен. чад, род. ча́ду м.; ачмурэ́нне, -ння ср.;
он как в чаду́ ён як ачмурэ́лы.
Чад оз. Чад, род. Ча́да м.; (государство) Респу́блика Чад Рэспу́бліка Чад.
чади́ть несов. чадзі́ць.
ча́дно
1. нареч. ча́дна;
2. безл., в знач. сказ. ча́дна, чад;
в избе́ бы́ло ча́дно у ха́це было́ ча́дна;
ча́дный прям., перен. ча́дны.
ча́до уст. дзіця́, -ця́ці ср.;
чадолюби́вый уст. дзеталюбі́вы, дзеталю́бны;
чадолю́бие уст. дзеталю́бства, -ва ср.
чадра́ чадра́, -ры́ ж.
чаево́д с.-х. чаяво́д, -да м.;