Verbum

правдоиска́тельство праўдашука́льніцтва, -ва ср.

правдолю́б праўдалю́б, -ба м., праўдалю́бец, -бца м.

правдолюби́вый праўдалюбі́вы, праўдалю́бны;

правдолю́бие уст. праўдалю́бства, -ва ср., мн. нет.

правдоподо́бие ср. праўдападо́бнасць, -ці ж.;

правдоподо́бно нареч. праўдападо́бна;

правдоподо́бность праўдападо́бнасць, -ці ж.;

правдоподо́бный праўдападо́бны.

пра́ведник

1. рел. пра́веднік, -ка м.;

2. перен., ирон. пра́веднік, -ка м.;

◊

спать сном пра́ведника спаць сном пра́ведніка;

пра́ведница пра́ведніца, -цы ж.;