Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

лихои́мец уст. ліхвя́р, -ра́ м.; (взяточник) ха́барнік, -ка м.;

лихои́мство уст. ліхвя́рства, -ва ср.; (взяточничество) ха́барніцтва, -ва ср.;

лихои́мствовать несов., уст. ліхвя́рнічаць.

лихо́йI (приносящий беду) уст., фольк. ліхі́; (злой) злы; (тяжкий) ця́жкі;

лихо́й челове́к ліхі́ чалаве́к;

лихо́й час ліха́я часі́на;

лихо́й нрав ліхі́ но́раў;

лиха́ беда́ нача́ло (нача́ть) ця́жкі то́лькі пача́так.

лихо́йII разг. (удалой) хва́цкі, зухава́ты; уда́лы; (залихватский) заліхва́цкі; (молодецкий) маладзе́цкі;

лиха́я пе́сня маладзе́цкая (уда́лая, хва́цкая) пе́сня;

лихи́е партиза́ны уда́лыя партыза́ны;

лихо́й вид хва́цкі (зухава́ты, маладзе́цкі) вы́гляд;

лихо́й конь уда́лы (хва́цкі) конь;

лихо́й па́рень зухава́ты (уда́лы) хло́пец;

лихо́й в рабо́те уда́лы (хва́цкі) у пра́цы.

лихоле́тье уст., высок. ліхале́цце, -цця ср.

лихома́нка обл. ліхама́нка, -кі ж., тра́сца, -цы ж.

лихора́дить несов.

1. / больно́й лихора́дит у хво́рага гара́чка, хво́рага трасе́ (кало́ціць);

меня́ (его́) лихора́дит у мяне́ (у яго́) гара́чка; (знобить) трэ́сці, калаці́ць;

к ве́черу его́ ста́ло лихора́дить пад ве́чар у яго́ пачала́ся гара́чка;

2. перен., безл. / заво́д лихора́дит на заво́дзе няўпра́ўка, гара́чка;

лихора́дка

1. (лихорадочное состояние) гара́чка, -кі ж.; (болезнь) ліхама́нка, -кі ж.; (малярийная) тра́сца, -цы ж.;

у больно́го лихора́дка у хво́рага гара́чка;

жёлтая лихора́дка жо́ўтая ліхама́нка (тра́сца);

перемежа́ющаяся (или боло́тная) лихора́дка пераме́жная (або бало́тная) ліхама́нка (тра́сца), маляры́я;

2. (напряжённое положение) перен. няўпра́ўка, -кі ж., гара́чка, -кі ж., ліхама́нка, -кі ж.;

лихора́дочно нареч. ліхама́нкава;