Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

гну́сный паску́дны, гню́сны.

гнусь ж., прост. гнюс, род. гню́су м., паску́дства, -ва ср.

гнуть несов., в разн. знач. гнуць;

гнуть про́волоку гнуць дрот;

куда́ он гнёт куды́ ён гне;

гнуть в три поги́бели гнуць у тры пагі́белі;

гнуть горб (спи́ну) гнуць горб (спі́ну);

гнуть ше́ю (спи́ну) перед кем гнуць шы́ю (спі́ну) перад кім;

гнуть свою́ ли́нию гнуць сваю́ лі́нію, гнуць сваё;

гнутьё гнуццё, -цця́ ср.;

гнуться возвр., страд. гну́цца.

гнуша́ться несов. грэ́баваць (кім, чым), цура́цца (каго, чаго).