главко́м (главнокома́ндующий)
Verbum
анлайнавы слоўнікГлавли́т (Гла́вное управле́ние по дела́м литерату́ры и изда́тельств) Галоўлі́т, -та
гла́вное
главнокома́ндование галоўнакама́ндаванне, -ння
Верхо́вное Главнокома́ндование Вярхо́ўнае Галоўнакама́ндаванне;
главнокома́ндующий
главноуправля́ющий
гла́вный
гла́вное предложе́ние гало́ўны сказ;
гла́вная у́лица гало́ўная ву́ліца;
гла́вный врач гало́ўны ўрач;
◊
гла́вным о́бразом гало́ўным чы́нам;
гла́вное де́ло гало́ўная спра́ва.
Главполитпросве́т
глаго́л
1.
2. (речь, слово)
глаго́лица