Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

гвозди́ть несов., прост., в разн. знач. гва́здаць.

гвозди́чные мн., сущ., бот. гваздзіко́выя, -вых;

гвозди́чный гваздзіко́вы;

гвозди́чное де́рево бот. гваздзіко́вае дрэ́ва;

гвозди́чный за́пах гваздзіко́вы пах; см. гвозди́каII.

гвоздодёр тех. цвікадзёр, -ра м.

гвоздь м.

1. (металлический) цвік, род. цвіка́ м.; (деревянный) гвозд, род. гвазда́ м.;

2. перен., разг. гало́ўнае, -нага ср., асно́ўнае, -нага ср., асно́ва, -вы ж.;

гвоздь сезо́на гвозд сезо́на;

никаки́х гвоздей і ўсё, і нія́кіх адгаво́рак;

гвоздяно́й прост., обл. цвіко́вы.