проскочи́ть сов., в разн. знач. праско́чыць; (промчаться — ещё) прамча́цца;
он проскочи́л ми́мо меня́ ён праско́чыў (прамча́ўся) мі́ма мяне́;
ко́нный разъе́зд проскочи́л в лес че́рез го́рное уще́лье ко́нны раз’е́зд праско́чыў у лес праз го́рную цясні́ну;
моне́та проскочи́ла в щёлку мане́та праско́чыла ў шчы́ліну;
в корректу́ре проскочи́ло не́сколько оши́бок разг. у карэкту́ры праско́чыла не́калькі памы́лак.
проскреба́ть несов. праскраба́ць, праскрэ́бваць;
проскреба́ться возвр., страд. праскраба́цца, праскрэ́бвацца.
проскрежета́ть сов. праскрыгата́ць, заскрыгата́ць, праскры́гаць, заскры́гаць.
проскрести́ сов. праскрэ́бці, мног. папраскраба́ць, папраскрэ́бваць;
проскрести́сь разг. праскрэ́бціся, мног. папраскраба́цца, папраскрэ́бвацца.
проскрипе́ть сов.
1. прарыпе́ць, зарыпе́ць, прары́паць, зары́паць, праскрыпе́ць, заскрыпе́ць, праскры́паць, заскры́паць;
2. (какое-то время) парыпе́ць, пары́паць, праскрыпе́ць, праскры́паць;
3. перен., разг. праліпе́ць, праскрыпе́ць;
стари́к ещё проскрипи́т не́сколько лет стары́ яшчэ́ праліпі́ць (праскрыпі́ць) не́калькі год.
проскрипцио́нный ист. праскрыпцы́йны.
проскри́пция ист. праскры́пцыя, -цыі ж.
проскули́ть сов.
1. (о собаке) праскавыта́ць;
2. (проплакать) разг. праскуго́ліць, прахны́каць.