Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

приту́хнуть сов., разг., в разн. знач. прыту́хнуць;

приту́шенный прыту́шаны;

приту́шивать несов.

1. (свет, огонь и т. п.) прыту́шваць;

2. разг. тушы́ць, гасі́ць;

притуши́ть сов. прытушы́ць.

при́тча ж.

1. пры́тча, -чы ж., пры́павесць, -ці ж.; (аллегория) алего́рыя, -рыі ж.;

ева́нгельская при́тча ева́нгельская пры́тча (пры́павесць);

говори́ть при́тчами гавары́ць алего́рыямі;

2. (непонятная вещь, явление) разг. (дзі́ўнае) здарэ́нне, -ння ср.; (случай) (дзі́ўны) вы́падак, -дку м.; (диковина) дзі́ва, -ва ср.;

что за при́тча? што за дзі́ва?;

вот так при́тча! вось дык здарэ́нне!, вось дык дзі́ва!;

стать при́тчей во язы́цех шутл. не сыхо́дзіць у людзе́й з языко́ў, стаць пагало́скай;

при́тчевый пры́тчавы; см. при́тча 1.

приты́к плотн., стол. прыты́к, -ку м.

притыка́ть несов., разг., в разн. знач. прытыка́ць; (прикалывать, пришпиливать — ещё) прышпі́льваць.

притяга́тельность прыцяга́льнасць, -ці ж.; прыва́бнасць, -ці ж.;

притяга́тельный прыцяга́льны; (привлекательный) прыва́бны;

притяга́тельная си́ла прыцяга́льная сі́ла.