Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

притули́ть сов., прост. прытулі́ць;

притули́ться прытулі́цца.

притупи́ть сов., прям., перен. прытупі́ць; см. притупля́ть;

притупи́ться прытупі́цца;

притупле́ние прытупле́нне, -ння ср.; неоконч. прыту́пліванне, -ння ср.

приту́пленный прыту́плены;

приту́пленный нож прыту́плены нож;

приту́пленная па́мять прыту́пленая па́мяць;

притупля́ть несов., прям., перен. прытупля́ць, прыту́пліваць;

притупля́ть вкус прытупля́ць густ;

притупля́ться возвр., страд. прытупля́цца, прыту́плівацца.

притуха́ние прытуха́нне, -ння ср.;

притуха́ть несов., в разн. знач. прытуха́ць.