Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прило́женный

1. прыкла́дзены;

2. прыкла́дзены, прыба́ўлены, дада́дзены;

3. прыкла́дзены;

4. дастасава́ны, дапасава́ны, прыме́нены; см. приложи́ть;

приложи́ть сов.

1. в разн. знач. прыкла́сці, мног. папрыклада́ць, папрыкла́дваць;

приложи́ть тру́бку к у́ху прыкла́сці тру́бку да ву́ха;

приложи́ть компре́сс прыкла́сці кампрэ́с;

приложи́ть к заявле́нию спра́вку прыкла́сці да зая́вы даве́дку;

2. (добавить) разг. прыкла́сці, мног. папрыклада́ць, папрыкла́дваць, прыба́віць, мног. папрыбаўля́ць, дада́ць;

приложи́ть ещё немно́го де́нег прыкла́сці (дада́ць) яшчэ́ тро́хі гро́шай;

3. (направить действие чего-л. на что-л.) прыкла́сці;

приложи́ть всё стара́ние, все си́лы прыкла́сці ўсё стара́нне, усе́ сі́лы;

4. (применить) дастасава́ць, дапасава́ць, прымяні́ць;

приложи́ть тео́рию на пра́ктике дастасава́ць (дапасава́ць, прымяні́ць) тэо́рыю на пра́ктыцы;

ума́ не приложу́ ро́зуму не дабяру́, ра́ды не дам;

приложи́ть ру́ку прыкла́сці руку́.

приложи́ться сов.

1. (приблизиться вплотную чем-л. к чему-л.) прыкла́сці (што);

2. (почтительно поцеловать) пацалава́ць;

3. (нацелиться) злажы́цца, нацэ́ліцца;

4. (выпить) прост. прыкла́сціся;

остально́е прило́жится рэ́шта (аста́тняе) дада́сца.

прилуне́ние прылуне́нне, -ння ср.;

прилуни́ть сов. прылуні́ць;

прилуни́ться прылуні́цца;

прилуня́ть несов. прылуня́ць;

прилуня́ться возвр., страд. прылуня́цца.

прилуча́ть несов., обл. прылуча́ць, залуча́ць;

прилуча́ться

1. здара́цца, выпада́ць;

2. прылуча́цца, трапля́цца; см. прилучи́ться;

3. страд. прылуча́цца, залуча́цца; см. прилуча́ть;