Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прояви́тель фото праяві́цель, -лю м.

прояви́ть сов.

1. (обнаружить) праяві́ць, вы́явіць; (показать — ещё) паказа́ць;

прояви́ть хра́брость праяві́ць (паказа́ць) хра́брасць;

прояви́ть свои́ зна́ния праяві́ць (вы́явіць, паказа́ць) свае́ ве́ды;

2. фото праяві́ць;

прояви́ть сни́мок праяві́ць зды́мак;

прояви́ться

1. праяві́цца, вы́явіцца;

у него́ прояви́лись хоро́шие музыка́льные спосо́бности у яго́ праяві́ліся (вы́явіліся) до́брыя музы́чныя здо́льнасці;

2. фото праяві́цца;

сни́мок хорошо́ прояви́лся зды́мак до́бра праяві́ўся;

проявка ж., разг. прая́ўка, -кі ж., праяўле́нне, -ння ср.;

проявка плёнки прая́ўка (праяўле́нне) плёнкі;

проявле́ние ср.

1. (действие) праяўле́нне, -ння ср., выяўле́нне, -ння ср.; пака́званне, -ння ср.;

проявле́ние изобрета́тельности праяўле́нне вынахо́длівасці;

2. (действие) фото праяўле́нне, -ння ср.;

проявле́ние негати́ва праяўле́нне негаты́ва;

3. (поступок, в котором проявляется что-л.) прая́ва, -вы ж.; праяўле́нне, -ння ср.;

проявле́ния жи́зни прая́вы жыцця́;

э́то проявле́ние забо́ты тро́нуло меня́ гэ́та праяўле́нне кло́пату крану́ла мяне́.

проя́вленный

1. прая́ўлены, вы́яўлены; пака́заны;

2. прая́ўлены; см. прояви́ть;

проявля́ть несов.

1. (обнаруживать) праяўля́ць, выяўля́ць; (показывать — ещё) пака́зваць;

2. фото праяўля́ць; см. прояви́ть;

проявля́ться

1. праяўля́цца, выяўля́цца; см. прояви́ться 1;

2. страд. праяўля́цца, выяўля́цца; пака́звацца; см. проявля́ть;

проявля́ющий

1. прич. які́ (што) праяўля́е, які́ (што) выяўля́е; які́ (што) пака́звае; см. проявля́ть;

2. прил., фото праяўля́льны;

проявля́ющие вещества́ праяўля́льныя рэ́чывы;

проя́вочный фото прая́вачны.