Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прострочи́ть сов. прастрачы́ць.

простру́ганный, проструга́ть разг., см. простро́ганный, прострога́ть.

простру́гивание, простру́гивать, простру́гиваться, см. простра́гивание; простра́гивать; простра́гиваться.

простру́жка ж. прастру́гванне, -ння ср.; (рубанком) прагаблёўванне, -ння ср.

просту́да прасту́да, -ды ж.;

схвати́ть просту́ду прастудзі́цца, схапі́ць прасту́ду;

простуди́ть сов.

1. (подвергнуть простуде) прастудзі́ць;

ребёнка простуди́ли дзіця́ прастудзі́лі;

2. (дать стыть чему-л.) прост. астудзі́ць;

простуди́ться прастудзі́цца, мног. папрасту́джвацца;

просту́дливый прост. прасту́длівы;

просту́дный прасту́дны;

боле́знь просту́дного хара́ктера хваро́ба прасту́днага хара́ктару.

простужа́ть несов.

1. (подвергать простуде) прасту́джваць;

2. (давать остыть чему-л.) прост. асту́джваць; см. простуди́ть;