Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прорыва́тьсяII несов., возвр., страд. прако́пвацца; прарыва́цца; см. проры́ться 1, прорыва́тьII.

проры́вка ж.

1. прако́пка, -кі ж., прако́пванне, -ння ср., капа́нне, -ння ср.; см. прорыва́тьII;

2. с.-х. прары́ўка, -кі ж., прарэ́джванне, -ння ср.;

проры́вка всхо́дов са́харной свёклы прарэ́джванне (прары́ўка) усхо́даў цукро́вых бурако́ў.

прорывно́й прарыўны́.

прорыда́ть сов. прарыда́ць.

прорыси́ть сов. прае́хаць ры́ссю.

проры́скать сов.

1. (пробегать) разг. праго́йсаць, прабе́гаць;

2. (проискать) разг. прашна́рыць;

3. мор. прары́скаць.

проры́тие ср. прако́пка, -кі ж.; неоконч. прако́пванне, -ння ср., капа́нне, -ння ср.;

проры́тый пракапа́ны, мног. папрако́пваны; прары́ты, мног. папрарыва́ны; см. проры́ть.

проры́ть сов., в разн. знач. пракапа́ць, мног. папрако́пваць; (рылом — о животных) прары́ць, мног. папрарыва́ць;

проры́ться

1. (проложить путь) пракапа́цца; (рылом — о животных) прары́цца;

2. перен., прост. пракапа́цца;

це́лый час проры́лся в бума́гах цэ́лую гадзі́ну пракапа́ўся ў папе́рах.