простёгивать несов. праштабно́ўваць, прашыва́ць;
простёгиваться страд. праштабно́ўвацца, прашыва́цца;
простёжка ж. праштабно́ўка, -кі ж., праштабно́ўванне, -ння ср., прашы́ўка, -кі ж., прашыва́нне, -ння ср.
простёртый книжн.
1. (протянутый) вы́цягнуты; (о руках — для рукопожатия) праця́гнуты; (поданный) пада́дзены; (распростёртый) распасцёрты;
2. перен. (устремлённый) распасцёрты; (расширенный) пашы́раны; (направленный) накірава́ны; (обращённый) зве́рнуты.
простила́ть несов. слаць, засціла́ць;
простила́ться страд. сла́цца, засціла́цца.
простира́ние
1. (протягивание) книжн. выця́гванне, -ння ср.; (рук для рукопожатия) праця́гванне, -ння ср.; (подавание) падава́нне, -ння ср.; (распростирание) распасціра́нне, -ння ср.;
2. перен. (устремление) распасціра́нне, -ння ср.; (расширение) пашырэ́нне, -ння ср.; (направление) накірава́нне, -ння ср.; неоконч. накіро́ўванне, -ння ср.; (обращение) звярта́нне, -ння ср.;
3. (в пространстве) распасціра́нне, -ння ср.; (распространение) распаўсю́джанне, -ння ср.; (достигание) дасяга́нне, -ння ср.
прости́ранный памы́ты, вы́мыты.
простира́тьI несов. (к простере́ть)
1. (протягивать) выця́гваць; (руки для рукопожатия) праця́гваць; (подавать) падава́ць; (распростирать) распасціра́ць;
стари́к простира́ет свои́ ру́ки к огню́ стары́ выця́гвае свае́ ру́кі да агню́;
простира́ть объя́тия распасціра́ць абды́мкі;
2. перен. (устремлять) распасціра́ць; (расширять) пашыра́ць; (направлять) накіро́ўваць; (обращать) звярта́ць;
простира́ть далеко́ свои́ тре́бования распасціра́ць далёка свае́ патрабава́нні.
простира́тьII сов., разг.
1. (выстирать) памы́ць, вы́мыць;
2. (стирать какое-то время) прамы́ць.