проси́ть несов.
1. в разн. знач. прасі́ць;
проси́ть по́мощи прасі́ць дапамо́гі (рату́нку);
проси́ть за бра́та прасі́ць за бра́та;
проси́ть до́рого за ло́шадь разг. прасі́ць до́рага за каня́;
2. (приглашать) прасі́ць, запраша́ць;
3. (милостыню) жабрава́ць;
◊
проси́ть че́стью прасі́ць па-до́браму;
ми́лости про́сим бу́дзьце ласка́вы, калі́ ла́ска;
прошу́ (вас) прашу́ (вас);
прошу́ поко́рнейше прашу́ пако́рна (шчы́ра);
проси́ть руки́ уст. прасі́ць рукі́ (сва́тацца);
проси́ться прям., перен. прасі́цца;
проси́ться в о́тпуск прасі́цца ў адпачы́нак;
пейза́ж так и про́сится на карти́ну пейза́ж так і про́сіцца на карці́ну.
просия́ть сов.
1. (начать сиять) заззя́ць; (начать светиться) засвяці́ць; (начать блестеть) заблішча́ць; (начать сверкать) зазіхаце́ць;
2. перен. (стать радостным) заззя́ць;
3. (какое-то время) праззя́ць; празіхаце́ць; прасвяці́ць.
проска́бливание праскраба́нне, -ння ср., праскрэ́бванне, -ння ср.;
проска́бливать несов. праскраба́ць, праскрэ́бваць;
проска́бливаться страд. праскраба́цца, праскрэ́бвацца.
проскака́ть сов.
1. праскака́ць;
2. (быстро проехать) прамча́цца.
проска́кивание праска́кванне, -ння ср.;
проска́кивать несов. (к проскочи́ть) в разн. знач. праска́кваць.
проска́льзывание
1. праслі́згванне, -ння ср.;
2. прашмы́гванне, -ння ср.;
3. праска́кванне, -ння ср.; мільга́нне, -ння ср.; см. проска́льзывать;