Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

приколоти́ть сов., в разн. знач. прыбі́ць, мног. папрыбіва́ць.

прико́лотый

1. прыко́латы, мног. папрыко́лваны; (прикреплённый булавкой) прышпі́лены, мног. папрышпі́льваны;

2. (умерщвлённый) прыко́латы.

приколо́ть сов.

1. (прикрепить) прыкало́ць, мног. папрыко́лваць; (прикрепить булавкой — ещё) прышпілі́ць, мног. папрышпі́льваць;

2. (умертвить) прыкало́ць;

приколо́ться разг. прыкало́цца; прышпілі́цца.

приколо́ченный прыбі́ты, мног. папрыбіва́ны.

прико́льный прыко́льны.

прикомандирова́ние прыкамандзірава́нне, -ння ср.;

прикомандиро́ванный прыкамандзірава́ны;

прикомандирова́ть сов. прыкамандзірава́ць;

прикомандирова́ться прыкамандзірава́цца;