Verbum

хрустя́щий

1. прич. які́ (што) хрусці́ць, які́ (што) храбусці́ць; які́ (што) храбуста́е, які́ (што) хру́стае, які́ (што) хру́мстае; см. хрусте́ть​ ¹;

2. прил. хру́сткі, храбусткі́.

хрущ зоол. хрушч, род. хрушча́ м.

хруща́к зоол. хрушча́к, -ка́ м.

хрыч / ста́рый хрыч бран. стары́ хрэн (грыб);

хрычо́вка / ста́рая хрычо́вка стара́я по́рхаўка.

хрю межд. рох;

хрю-хрю́ рох-ро́х.

хрю́канье ро́хканне, -ння ср.;

хрю́кать несов. ро́хкаць;

хрю́кнуть сов., однокр. ро́хнуць.

хрю́шка разг. свіння́, -нні́ ж., сві́нка, -кі ж.