Verbum

проползти́ сов., в разн. знач. прапаўзці́.

про́по́лис м., спец. прапо́ліс, -су м., про́паліс, -су м., вуза́, -зы́ ж.

пропо́лка ж., с.-х. прапо́лка, -кі ж., прапо́лванне, -ння ср., по́ліва, -ва ср.

прополо́сканный прапаласка́ны;

прополоска́ть сов., в разн. знач. прапаласка́ць;

прополоска́ться разг. прапаласка́цца.

прополосну́ть сов. прапаласну́ць, спаласну́ць.

пропо́лотый прапо́латы, мног. папрапо́лваны;

прополо́ть сов. прапало́ць, мног. папрапо́лваць;

пропо́лочный прапо́лачны, по́ліўны.