Verbum

прикоко́шить сов., груб., прост. прыко́нчыць.

прико́л прыко́л, -ла м.;

◊

на прико́ле на прыко́ле.

прикола́чивание прыбіва́нне, -ння ср.;

прикола́чивать несов., разг. прыбіва́ць;

прикола́чиваться страд. прыбіва́цца.

приколдо́ванный прываро́жаны, прычарава́ны;

приколдова́ть сов., фольк. прываражы́ць; прычарава́ць;

приколдо́вывать несов. прываро́жваць, прычаро́ўваць;

приколдо́вываться страд. прываро́жвацца, прычаро́ўвацца.

прико́лка ж.

1. (действие) разг. прышпі́льванне, -ння ср., прыко́лванне, -ння ср.;

2. (то, чем прикалывают) разг. прыко́лка, -кі ж.