Verbum

горба́теть несов. гарба́цець.

горба́тить несов., разг. гарба́ціць, го́рбіць;

горба́титься гарба́ціцца, го́рбіцца.

горба́тка зоол. гарба́тка, -кі ж.

горба́тость гарба́тасць, -ці ж.;

горба́тый

1. прил. гарба́ты;

2. сущ. гарба́ты, -тага м.;

◊

горба́того моги́ла испра́вит гарба́тага магі́ла вы́правіць.

горба́ч прост., см. горбу́н.

го́рбик уменьш. го́рбік, -ка м., гарбо́к, -бка́ м.

горби́нка гарбі́нка, -кі ж.

го́рбить несов. го́рбіць;