Verbum

пропи́санный прапі́саны;

прописа́ть сов., в разн. знач. прапіса́ць;

прописа́ть в кварти́ру сестру́ прапіса́ць у кватэ́ру сястру́;

прописа́ть больно́му табле́тки прапіса́ць хво́раму табле́ткі;

весь ве́чер прописа́л уве́сь ве́чар прапіса́ў;

прописа́ть в газе́те прост. прапіса́ць у газе́це;

◊

прописа́ть и́жицу прапіса́ць і́жыцу; по́рткі скро́іць; гаро́ху засы́паць;

прописа́ться прапіса́цца.

пропи́ска в разн. знач. прапі́ска, -кі ж.;

постоя́нная пропи́ска пастая́нная прапі́ска;

вре́менная пропи́ска часо́вая прапі́ска;

листки́ для пропи́ски лісткі́ для прапі́скі;

получи́ть пропи́ску атрыма́ць прапі́ску.

прописно́й

1. (о буквах) вялі́кі;

прописно́е Л вялі́кае Л;

2. (для прописки) прапісны́;

прописно́й листо́к прапісны́ лісто́к;

3. (всем известный) прапісны́;

прописна́я и́стина, мора́ль прапісна́я і́сціна, мара́ль.

пропи́сочный канц. прапі́сачны;

пропи́сывание прапі́сванне, -ння ср.;

пропи́сывать несов., в разн. знач. прапі́сваць; см. прописа́ть;

пропи́сываться возвр., страд. прапі́свацца.

про́пись в разн. знач. про́пісь, -сі ж.;

учи́ться писа́ть по про́писям вучы́цца піса́ць па про́пісях;

написа́ть число́ про́писью напіса́ць лі́чбу про́піссю.