Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

проку́ренный праку́раны;

проку́ривать несов., в разн. знач. праку́рваць; см. прокури́ть;

проку́риваться возвр., страд. праку́рвацца;

прокури́ть сов., в разн. знач. пракуры́ць;

прокури́ть це́лую ночь пракуры́ць цэ́лую ноч;

всю ко́мнату прокури́ли табако́м разг. уве́сь пако́й пракуры́лі тытунём.

прокури́тьсяI сов. (стать прокуренным), разг. пракуры́цца.

прокури́тьсяII сов. (слабо гореть, тлеть в течение какого-л. времени) пракуры́цца, пракурэ́цца, пракурэ́ць, прадымі́цца, прадыме́ць.

прокуро́р пракуро́р, -ра м.;

Генера́льный прокуро́р Респу́блики Белару́сь Генера́льны пракуро́р Рэспу́блікі Белару́сь;

това́рищ прокуро́ра ист. тава́рыш пракуро́ра;

прокуро́рский пракуро́рскі;

в поря́дке прокуро́рского надзо́ра у пара́дку пракуро́рскага нагля́ду;

прокуро́рство разг. пракуро́рства, -ва ср.;

прокуро́рша разг.

1. (женщина прокурор) пракуро́рка, -кі ж.;

2. (жена прокурора) пракуро́рыха, -хі ж.