Verbum

пристро́ить​^II сов.

1. (устроить) разг. прыла́дзіць, мног. папрыла́джваць; прымасці́ць;

2. (на работу, службу) ула́дзіць, уладкава́ць;

3. воен. прыстро́іць.

пристро́иться сов.

1. (устроиться) разг. прыла́дзіцца; прымасці́цца;

2. (на работу, службу) ула́дзіцца, уладкава́цца;

3. воен. прыстро́іцца.

пристро́йка ж.

1. (действие) прыбудо́ва, -вы ж., прыбудава́нне, -ння ср.; неоконч. прыбудо́ўванне, -ння ср.;

2. (здание) прыбудо́ва, -вы ж.

пристро́ченный прыстро́чаны, мног. папрыстро́чваны;

пристрочи́ть сов. прыстрачы́ць, мног. папрыстро́чваць;

пристро́чка ж. прыстро́чка, -кі ж., прыстро́чванне, -ння ср.

приструга́ть сов., разг. прыструга́ць; (рубанком) прыгаблява́ць.

пристру́гивать несов., разг. прыстру́гваць; (рубанком) прыгаблёўваць;

пристру́гиваться страд. прыстру́гвацца; прыгаблёўвацца.

пристру́ненный прыстру́нены;