Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пристегну́ть сов.

1. (застегнуть) прышпілі́ць;

2. перен. прыблы́таць, прыцягну́ць;

пристежно́й прышпільны́; (пристёгнутый) прышпі́лены;

пристежно́й воротничо́к прышпільны́ каўне́рык.

пристепно́й прыстэ́павы;

пристепна́я полоса́ геогр. прыстэ́павая паласа́.

пристёганный (к пристега́ть) прыфастрыгава́ны, мног. папрыфастрыго́ўваны; прышы́ты, мног. папрышыва́ны.

пристёгиваниеI прыфастрыго́ўванне, -ння ср.; прышыва́нне, -ння ср.; см. пристёгиватьI.

пристёгиваниеII

1. (застёгивание) прышпі́льванне, -ння ср.;

1. перен. прыблы́тванне, -ння ср., прыця́гванне, -ння ср.; см. пристёгиватьII.

пристёгиватьI несов. (к пристега́ть) прыфастрыго́ўваць; прышыва́ць.

пристёгиватьII несов. (к пристегну́ть)

1. (застёгивать) прышпі́льваць;

2. перен. прыблы́тваць, прыця́гваць.

пристёгиватьсяI несов., страд. (к пристёгиватьI) прыфастрыго́ўвацца; прышыва́цца.

пристёгиватьсяII несов.

1. (застёгиваться) прышпі́львацца;

2. страд. прышпі́львацца; прыблы́твацца, прыця́гвацца; см. пристёгиватьII.