продиктова́ть сов., прям., перен. прадыктава́ць.
продира́ние
1. прадзіра́нне, -ння ср.;
2. прабіра́нне, -ння ср.; см. продира́ть;
продира́ть несов.
1. прадзіра́ць;
2. (делать выговор) прост. прабіра́ць; см. продра́ть;
продира́ться разг.
1. прадзіра́цца;
2. (пробираться, пролезать) прабіра́цца, прадзіра́цца;
3. страд. прадзіра́цца; прабіра́цца; см. продира́ть.
продирижи́ровать сов. прадырыжы́раваць.
продискова́ть сов., с.-х. прадыскава́ць.
продлева́ть несов. праця́гваць, прадаўжа́ць; (отсрочивать) адтэрміно́ўваць; см. продли́ть;
продлева́ться страд. праця́гвацца, прадаўжа́цца; адтэрміно́ўвацца;
продле́ние ср. працягне́нне, -ння ср., прадаўжэ́нне, -ння ср.; адтэрмінава́нне, -ння ср., адтэрміно́ўка, -кі ж.;
продле́ние сро́ка де́йствия працягне́нне (прадаўжэ́нне) тэ́рміну дзе́яння;
продле́ние о́тпуска прадаўжэ́нне (адтэрмінава́нне) адпачы́нку;
продлёнка ж., разг. прадо́ўжаны дзень, прадо́ўжанка, -кі ж.;