провиде́ние ср., рел. вышэ́йшая (бо́ская) во́ля, вышэ́йшая (бо́ская) сі́ла; (предопределение) наканава́нне, -ння ср.; наканава́насць, -ці ж.; (судьба) лёс, род. лёсу м.
провиденциали́зм филос. правідэнцыялі́зм, -му м.;
провиденциа́льный книжн. правідэнцыя́льны.
прови́деть несов., книжн. (предвидеть) прадба́чыць; (предугадывать) уга́дваць (напе́рад);
прови́дец книжн. (прозорливец) празо́рлівец, -ліўца м.; (прорицатель) прадрака́льнік, -ка м.; (предсказатель) прадказа́льнік, -ка м.; (предвозвестник) прадве́снік, -ка м.;
прови́дица книжн. празо́рліўка, -кі ж.; прадрака́льніца, -цы ж.; прадказа́льніца, -цы ж.; прадве́сніца, -цы ж.; см. прови́дец.
провизжа́ть сов. правішча́ць; (пропищать) прапішча́ць; (проскулить) праскавыта́ць.
провизио́нный правізі́йны.
прови́зия праві́зія, -зіі ж.
прови́зор праві́зар, -ра м.