Verbum

прия́зненный книжн. прыя́зны; прыхі́льны; зычлі́вы;

прия́знь прыя́знасць, -ці ж.; (благосклонность) прыхі́льнасць, -ці ж.; (доброжелательность) зычлі́васць, -ці ж.

прия́мок спец. прыя́мак, -мка м.

прия́тель

1. ся́бар, -бра м., пры́яцель, -ля м.;

2. (обращение) разг. дру́жа; (любезный) дарагі́, ласка́вы, шано́ўны;

прия́тельница сябро́ўка, -кі ж., пры́яцелька, -кі ж.;

прия́тельский сябро́ўскі, пры́яцельскі;

прия́тельство сябро́ўства, -ва ср., пры́яцельства, -ва ср.

прия́тие книжн., уст. прыня́цце, -цця ср. прыма́нне, -ння ср.

прия́тно нареч., безл., в знач. сказ. прые́мна;

прия́тно па́хнет прые́мна па́хне;

э́то о́чень прия́тно гэ́та ве́льмі прые́мна;

прия́тность прые́мнасць, -ці ж.;