Verbum

бескоро́вный бескаро́ўны.

бескоры́стие ср. бескары́слівасць, -ці ж.;

бескоры́стно нареч. бескары́сліва;

бескоры́стность бескары́слівасць, -ці ж.;

бескоры́стный бескары́слівы.

беско́стный бескасцёвы.

беско́сточковые мн., сущ., бот. бяско́стачкавыя, -вых;

беско́сточковый бяско́стачкавы.

бескра́йний бяскра́йні; (безграничный) бязме́жны, неабся́жны;

бескра́йность бяскра́йнасць, -ці ж.; (безграничность) бязме́жнасць, -ці ж., неабся́жнасць, -ці ж.